به مناسبت فرارسیدن دهه فجرمسابقات ووشودربخش سندا دهدشت سالن شهیدباهنربین 8باشگاه روزجمعه درتاریخ 11/11/1392برگزارشدوشرکت کنندگان 138نفربودند

        ((مسئول برگزاری مسابقات:حمزه بیژنی))

به ترتیب تیم اول (رزم الحیدر)تیم دوم(شهیدبیژنی)تیم سوم( رعد)تیم چهارم(دادخونیا)تیم پنجم(چرام) تیم شیشم(دیشموک)تیم هفتم(دسترس)تیم هشتم(یاسوج)

وتیم اخلاق تیم رعد ***فنی ترین مبارزاقای رضامرادی ازباشگاه شهیدبیژنی شناخته شد.

تیم اول تاسوم کاپ همراه باحکم نفرات اول مدال طلاهمراه باحکم ونفرات دوم وسوم حکم داده شد

اسامی افرادباشگاه

1-کاظم دامک2-میلادپوزش3-کامران رشیدی

4-ناصررخشنده5-سجادتوفیقی6-سامان مهرابی

7-مصطفی تبکیش8-محموددانش9-احسان بیژنی 

10-محمدعنایتی11-وحیدرستاخیز12-زاهدارجمند

13-سجادکیوانی14-اشکان محبی15-حسن قیصری

16-احمدرضابیژنی17-احمدرضامحسنی18-حمیدرضاعدالتمند

19-امیررضاعدالتمند20-محمدرضوی21-سروش ابراهیمی

22-حسین منطقی23-افشین دیبا

برای گرم کردن بدن این تمرینات کششی را یاد بگیرید

به طور کلی هر چه سن بالاتر می رود برای رسیدن به سطح مطلوب قابلیت ارتجاعی بدن، می بایست زمان بیشتری را صرف کرد. خوشبختانه هر چه بر سن افزایش می یابد، انسان صبورتر می شود.

آقای M.Alter که یک کارشناس برجسته است، کم شدن انعطاف پذیری بدن در اثر بالا رفتن سن را ناشی از تغییراتی می داند که در بافت های رابط و پیوندی رخ می دهد.

هم چنان که سن بالاتر می رود، بدن به تدریج مقداری از آب خود را از دست می دهد.

اعتقاد بر این است که (کشش و انبساط بدن، اعصاب را جهت تولید یا حفظ چربی بین فیبرها و بافت های پیوندی تحریک می کند، بنابراین مانع ایجاد چسبندگی می گردد.)

از این رو، با تمرین و ورزش می توان تا حدی، کمبود انعطاف پذیری که در روند پیری اتفاق می افتد را به تاخیر انداخت.

علاوه بر آن آقای M.Alter اظهار می دارد که ایجاد برخی از تغییرات فیزیکی که به افزایش سن مربوط می شود، به شرح زیر است:

۱. افزایش میزان رسوبات کلسیم، چسبندگی ها و رابط های متقاطع در بدن.

۲. افزایش سطح تجزیه (خرد شدگی) و کم آبی.

۳. تغییر در ساختار شیمیایی نسوج و بافت ها.

۴. افت (نرمی) به دلیل جایگزینی فیبرهای ماهیچه با فیبرهای کلاژن و چربی دار.

. . . . .

این بدان معنا نیست که اگر شما مسن هستید یا بدنتان غیر قابل انعطاف است، پس رسیدن به انعطاف پذیری را دور از دسترس بدانید و دست از تلاش بردارید یا تسلیم شوید.

بلکه منظور این است که وقتی شما می کوشید تا انعطاف پذیریتان را افزایش دهید، می بایست سخت تر، دقیق تر و برای مدت زمان بیشتری تمرین کنید. در هر سنی می توان قدرت بافت های ماهیچه ای و کشش بافت های پیوندی یا رابط را افزایش داد.

این مطلب در مورد زانو درده که خیلی ازرزمی کارا ازش رنج می برن

زانودرد امانتان را بريده؟

آقاي دکتر، موافق‌ايد از تعريف آرتروز شروع کنيم؟

آرتروز يا همان استئوآرتريت که شايد آن را با نام "دي ‌جي ‌دي" هم بشناسيد، در واقع ضايعات تخريبي و تحليلي غضروف مفصل هستند که در نهايت به درگيري مفاصل منجر مي‌شود. اين ضايعات با توجه به افزايش سن و در طول زمان بيشتر مفاصل بدن را درگير مي‌کند. اما اگر غضروف مفصل از بين برود و به درگيري استخوان آن قسمت منجر شود، بيماري آرتروز اتفاق مي‌افتد.

آيا همه افراد در دوران سالمندي به آرتروز مبتلا مي‌شوند؟

به‌طور معمول، دهه‌هاي چهارم و پنجم زندگي را مي‌توان سن شروع اين بيماري دانست. اين بيماري در خانم‌ها بيشتر از آقايان ديده مي‌شود و عوامل ژنتيکي، چاقي و برخي بيماري‌هاي زمينه‌اي مفصلي مي‌توانند افراد را براي ابتلا به آرتروز مستعد کند. گاهي اوقات ممکن است تغيير شکل مفصل به دليل مشکلاتي مثل شکستگيرخ داده باشد و آرتروز را در سنين پايين ‌تر هم ببينيم. در واقع ميزان کار کشيدن از مفصل هم مهم است. فشارهاي غير معمول ناشي از کار نيز حتي اگر به تدريج و در طول زمان حاصل شده باشد در وقوع آرتروز دخيل هستند.

پس حالا که با يک بيماري چند علتي مواجه‌ايم، چه طور بايد از آن پيشگيري کنيم؟

شما اگر در خانواده‌تان زمينه ژنتيکي ابتلا به آرتروز را داشته باشيد، نمي‌توانيد از اين خصوصيت فرار کنيد، اما مي‌توانيد با کنترل عوامل قابل پيشگيري، بروز آن را کند کرده و به تاخير بيندازيد؛ براي مثال با کنترل وزن، فراگيري روش‌هاي اصولي صحيح نشستن ، صحيح ايستادن و به کارگيري صحيح مفاصل در انجام کارهاي عادي روزمره و انجام ورزش‌هاي طبي خاص به سلامت مفاصل خود کمک کنيد.

هر چه از عوامل خطرساز پيشگيري کنيد، بهتر است. به خصوص خانم‌ها و باز هم بالاخص آن هايي که بالاي 45 سال دارند و به افزايش وزن خود اهميتي نمي‌دهند. ورزش را شروع کنيد، اما پيش از آن حتما با پزشک متخصص مشورت کنيد که از لحاظ قلبي-عروقي و ديگر شرايط فيزيکي بدنتان بررسي شويد، چرا که مفاصل شما مي‌توانند بر اثر فعاليت‌هاي فيزيکي يا ورزش‌هاي نامناسب آسيب ببينند و به قولي از چاله به چاه بيفتيد. پس لطفا دقت کنيد و اگر علامت‌هاي آرتروز در شما وجود دارد، سريع‌تر به پزشک مراجعه کنيد.

چه علامت‌هايي؟

شايع‌ترين علامت، درد است. دردي که با حرکت و در حين يا پس از کار کردن با آن مفصل، تشديد مي‌شود. اوايل ممکن است درد شما خفيف باشد و براي مثال، مفصل زانو در مقاطعي از شبانه‌روز درد بگيرد و با استراحت بهبود يابد، ولي به مرور زمان و با پيشرفت بيماري آرتروز، حتي در حال استراحت هم درد خواهيد داشت. شکايت ديگري که مبتلايان به آرتروز دارند، خشکي يا سفتي مفاصل است، به‌خصوص در هنگام صبح، البته تذکر مي‌دهم که اين علامت مختص بيماري آرتروز نيست. ديگر شکايت بيماران، شنيدن صداهايي از مفاصل خود در هنگام حرکت است. برخي از بيماران اظهار مي‌کنند که صداي ضعيفي شبيه به پا گذاشتن روي برف‌ها، مي‌شنوند و حتي در موارد پيشرفته صداي تق‌تق زانوها در هنگام راه رفتن شنيده مي‌شود. ورم مفصل نيز علامت ديگري است که شايد با چشم ديده نشود و پزشک با معاينه متوجه آن شود. هرچه ديرتر به پزشک مراجعه کنيد، شدت بيماري بيشتر خواهد شد.

بيشتر چه مفاصلي به آرتروز دچار مي‌شوند؟

مفاصلي که وزن بدن روي آنهاست، مانند زانو و مفصل ران، مستعدترند و اين مشکل در مفاصلي مانند شانه يامچ دست و پا کمتر شايع است، مگر اين که دچار سانحه‌اي شده باشيد يا از آن مفصل زياد کار بکشيد. در اقوام گوناگون که عادات خاصي دارند نيز نسبت شيوع آرتروز در يک مفصل خاص بيشتر است. براي مثال، در ما ايراني‌ها که عادت به بد نشستن داريم و به زانوهايمان خيلي فشار وارد مي‌کنيم، درگيري زانو بيشتر است و در غرب مفصل ران بيشتر به آرتروز مبتلا مي‌شود.

البته گاهي مفاصل کوچک بين انگشتان دست نيز در سنين بالاتر درگير مي‌شوند.

برويم سراغ درمان؟

معالجه قطعي شناخته شده‌اي براي آرتروز وجود ندارد و درمان‌هاي رايج باعث کاهش درد، حفظ حرکت مفصل‌ها و جلوگيري از عوارض ناخواسته بيماري مي شوند. به همين دليل درمان‌هاي دارويي تسکين‌دهنده، تزريق دارو به داخل مفصل براي کم کردن التهاب موجود و کاهش درد، جراحي و ساير اقدامات درماني برحسب شدت و نوع آرتروز صورت مي‌گيرد. بهتر است با اقدامات خاص چگونگي فعاليت و استفاده صحيح از مفصل‌هايمان را بياموزيم و از بدتر شدن اوضاع جلوگيري کنيم.

شما هر روز بايد تمام مفاصل خود را در حداکثر محدوده حرکاتش تمرين بدهيد که اين تمرين برحسب سن و شرايط شما متفاوت خواهد بود. تجويز ورزش‌هاي طبي جهت افزايش انعطاف‌پذيري و قدرت عضلات و همچنين استفاده از ورزش‌هاي آبي و پياده‌روي در آب بسيار کمک‌کننده است.

کم کردن وزن نکته مهمي است، چون حتي انجام عمل جراحي روي مفصل در صورت اضافه بودن وزن، مشکل‌تر و پرخطرتر است. داشتن رژيم غذايي صحيح بر اساس مصرف سبزي‌ها، ميوه‌ها و غلات در کنترل وزن به شما کمک مي‌کند، ولي هيچ رژيم غذايي خاصي براي درمان آرتروز به‌طور انحصاري نداريم.

استفاده از کفش‌هاي مناسب نيز براي انجام ورزش ضروري است.

استفاده از توالت فرنگي ترجيحا بهتر است.

بايد حتما درباره چهار زانو نشستن، از پله‌ها بالا رفتن و حتي شيوه صحيح نشستن و ايستادن، از پزشک‌تان نکاتي را بياموزيد و در کار و ورزش دچار افراط و تفريط نشويد.

دکتر محمدحسن بهرامي- متخصص طب فيزيکي

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي

سرعت یعنی انتقال قسمتی یا تمام بدن از نقطه ای به نقطه 

دیگر در حداقل زمان ممکن 

 چند روش جهت بهبود سرعت :   

۱-مهارت ها را باید با تکنیک صحیح و با سرعت زیاد انجام داد

مثل میت زدن سرعتی

۲-قدرت عامل موثری در ازدیاد سرعت میباشدمثل قدرت انفجاری

۳-اراده و خواست شخص نیز خیلی در افزایش سرعت مهم است

۴-انجامک دادن تمریناتی مثل :

۴/۱-دوهای سرعت ۳۰-۵۰-۱۰۰ متر سریع و برگشت به خط استارت 

۴/۲-دو سرعت در سطوح شیب دار به سمت پائین و برگشت به خط استارت

۴/۳- بالا رفتن سریع و پائین آمدن سریع از پله

۴/۴- بالا رفتن سریع و پائین آمدن سریع از پله با یک پا

۴/۵- دو سریع درجا وبا توپ مدیسنبال

۴/۶- طناب زدن درجا خصوصا" جفتی

۴/۷- سوختن چربی ها و آزادی عضلات نیز موجب افزایش سرعت میشود

۴/۸- تمرینات پلیومتریک و ایستگاهی

زمانهای پیشنهادی جهت تمرین :

۱۰ثانیه

۱۵ ثانیه

۲۰ ثانیه

۲۵ ثانیه

۳۰ ثانیه

گرم کردن و سرد کردن مساله ای بسیار مهم و تاثیر گذار در ورزش می باشد و در ورزشهای رزمی به دلیل ادغام سرعت و قدرت این مسئله از اهمیت بالاتری برخوردار است هرگز فکر نکنید یک ورزشکار حرفه ای و یا یک بدن آماده نیازی به گرم کردن و سرد کردن در قبل و بعد از تمرین ندارد ، بدانید که ورزشکار و سطح ورزشی او هر قدر بالاتر که برود به این مسئله اهمیت ویژه ای خواهد داد چرا که آسیب های فراوان ، عدم بازدهی تمرین ، افت بدنی ، تنها قسمتی از آسیب های توجه نکردن به گرم کردن و سرد کردن بدن در تمارین ورزشی است 
گرم كردن قبل از شروع تمرینات ورزشی
ورزش باید با نرمش های ویِِزه بدن اغاز شود
نرمش ها ی گرم کردن باعث افزایش درجه حرارت بدن کمی بیشتر از حالت عادی بدن در فعالیت های معمول شخص است شامل
کشش عضلات و نرمش های سبک با افزایش دادن ضربان قلب میباشد انجام این حرکات به دستگاه سوخت وساز شما کمک
میکند تا برای نرمش های بعدی وتمرینات اصلی ورزشی اماده شوید همچنین در مرحله گرم کردن رگها خون یه عضلات منبسط شده
و برای دریافت خون بیشتر اماده می شوید
نکاتی که در مورد گرم کردن باید در نظر داشت:
گرم کردن باید از شدت مطلوبی برخوردار باشد تا ضمن بالا بردن بدن از ایجاد تعریق ، موجب خستگی نشود. شدت و مدت گرم کردن باید بر اساس آمادگی ورزشکار و سطح ورزشی و نیازهای ویژه هر ورزش تنظیم شود.
آثار گرم کردن بر بدن تا چند ساعت باقی می ماند، به شرطی که بی حرکتی زیاد مثل خواب یا هوای سرد وجود نداشته باشد.
فیزیولوژی گرم كردن بدن :
چنانچه در فیزیولوژی ورزش دیدیم كه هر فرد ورزشكاری بتواند طوری بدنش را گرم نماید كه به راحتی خون و اكسیژن به عضلات برساند آن فرد در آن جلسه تمرین بهتر عمل خواهد نمود چون خون و اكسیژن به عضلات برساند آن فرد در آن جلسه تمرین بهتر خواهد نمود چون خون فرد ورزشكار دارای اكسیژن سرشار بوده و استرس سلول عضلانی قرار خواهد گرفت و نمی گذارد اسیدلاكتیك در عضله جمع شود و باعث درد آن ناحیه گردد.در بالا بردن درجه حرارت توسط گرم كردن بدن دستگاه تنفس و عضلات تنفس بیشتر درگیر هستند به دیافراگم كه یكی از مهمترین عضلات در تنفس است خون و اكسیژن بیشتری رسیده در نتیجه باعث بهبودی در تنفس فرد ورزشكار می شود .
تمرین اصلی
تمرین اصلی معمولاً شامل تمرین یک رشته ورزشی است که به پیشنهاد مربی توسط ورزشکار انتخاب می شود . هدف ورزشکار از شرکت در برنامه های ورزشی عامل اصلی برای انتخاب نوع تمرین است. تمرین اصلی ممکن است ورزش تفریحی مثل دوچرخه سواری در پارک جنگلی حومة شهر و یا یک ورزش حرفه ای مثل تمرین تناوبی شدید برای قهرمانی در دوی 100 متر باشد.


واژه گرم كردن معانی مختلفی دارد.برای یكی به معنای پیاده روی سریع به مدت 20-15 دقیقه و برای دیگری حركات انعطاف پذیری و كششی است و... اما فیزیولوژیست های ورزشی معتقدند كه تمرینات گرم كردن برای آماده سازی قلب شش ها و عضلات ضروری است تا در طی تمرینات شدید ورزشی نیاز این اندام ها تامین شود زیرا در تمام فعالیت های ورزشی این اندام ها درگیر خواهند بود. 
به طور كلی سه نوع تمرین كردن وجود دارد:
1)تمرین كششی ایستا-این نوع تمرین باعث افزایش كششی عضله و كاهش مقاومت عضلات پیش از فعالیت ورزشی و همچنین انقباض بیشتر عضله و كاهش درد و آسیب در آن ها می شود.
2)گرم كردن عمومی-این تمرینات مثل دویدن آرام یا حركات نرم به افزایش دمای بدن و تحریك قلب كمك می كند.شواهد دال بر این است كه با افزایش دمای بدن(حداقل یك درجه فارنهایت)یك سری تغییرات كه به اجرای بهتر حركات ورزشی كمك می كند در عضله و جریان خون اتفاق می افتد.همچنین گرم كردن عمومی قلب را آماده تحمل فشار در طول تمرینات سنگین ورزشی می كندو در پیشگیری از آسیب های قلبی در مراحل اولیه تمرین موثر است.تحمیل فشار ناگهانی به قلب بدون گرم كردن باعث كاهش جریان خون به عضله قلب و مشكلات جدی برای آن خواهد بود.بنابراین ضروری است كه قبل از شروع فعالیت های شدید ورزشی به آرامی سیستم قلبی-عروقی را با برنامه گرم كردن عمومی آماده نماییم.
3)گرم كردن عصبی عضلانی-ویژه مهارت اجرایی از طریق اعمال فشار كمتر از پرداختن به فعالیت اصلی است تا نسبت به تحریك مناسب عضلات و هماهنگی و سطوح بالای مهارتی آن ها اطمینان حاصل كنیم.به عنوان مثال مبارزه و یا اجرای تكنیك به صورت سایه و خیلی آرام (بسیاری از ورزشكاران معتقدند كه این این نوع گرم كردن باعث اجرای ماهرانه تری خواهد شد)
10 اصل مهم در گرم كردن

اصول زیر را هنگام گرم كردن به خاطر بسپارید :

1)صرف نظر از نوع تمرین برنامه گرم كردن عمومی آرامی را شامل حركات سوندی كششی و راه رفتن آرام داشت باشید حتی اگر در سطوح بالای مهارتی هستید.

2)آماده ایجاد تغییرات جزیی در برنامه كششی خود باشید ممكن است گاهی نیاز بیشتری به حركات انعطاف پذیری در خود احساس كنید.
3)گرم كردن باید به مدت 15-10 دقیقه طول بكشد.
4)حركات كششی بعد از دویدن نرم باید آرام و در عین حال كامل باشد.
5)حركات كششی اولیه برای عضلاتی كه فشار بیشتری را دریافت خواهند كرد باید آرام باشد.
6)دویدن آرام باید متناسب با شدت و ویژگی فعالیت و سطح آمادگی جسمانی شما باشد.
7)بین حركات گرم كردن و فعالیت اصلی نباید بیش از چند دقییقه فاصله باشد.
8)از برنامه گرم كردن باید احساس خوبی داشته باشید انواع مختلف گرم كردن را تجربه و سپس بهترین روش را انتخاب كنید.
9)بخشی از برنامه گرم كردن باید شامل تمرینات اختصاصی باشد كه با فعالیت اصلی ادتباط پیدا می كند.
10)سرد كردن و حركات كششی را بعد از اتمام فعالیت به خاطر داشته باشید.
فیزیولوژی سرد كردن بدن :
پس از تمرینات متناوب چه به مدت طولانی یا كوتاه سرد كردن بدن باید صورت بگیرد. سرد كردن بدن در جلسه بعدی تمرین بسیار بسیار موثر است. كسانی كه پس از یك جلسه تمرین یك دفعه تمرین را قطع می كنند در واقع با افت ناگهانی ضربان قلب مواجه می گردند و باعث می شوند كه اسیدلاكتیك كه بر اثر فشار تمرین حاصل شده است و در بدن باقی بماند. اسیدلاكتیك باعث گرفتگی حاد و یا تاخیری شده است یعنی اینكه اسید موجود در خون كه بایستی به كبد برده شود تا در آنجا شكسته شده و تبدیل به كلیكوژن شود كه یا به صورت چربی در آیدیا در مصرف عضله دیگری قرار گیرد انجام نشده و در عضله به صورت توده ای از اسید درآید و از كارایی عضلانی بكاهد ولی اگر با استراحت فعال انجام پذیرد این گونه نخواهد شد و خون اسیدلاكتیك را به كبد برده و در آنجا آن را تجزیه خواهد نمود .
بهترین راه برگشت به حالت اولیه استراحت به صورت فعال خواهد بود به این ترتیب كه فرد به جای اینكه یك دفعه پس از تمرین بایستد با راه رفتن و انجام حركات كششی و ورزشهای سبك ضربان قلب را كند كرده و سپس تمرین را قطع می كند .
کمک می کند که اسید لاکیتک سریعتر دفع شود و در نتیجه خستگی کاهش یابد.
با افزایش وریدی خون از سیاهرگهای عضلات به قلب ، ضعف و سرگیجه احتمالی بعد از تمرین را کاهش می دهد.
احتمال کوفتگی عضلانی بعد از تمرین را کاهش می دهد. به کاهش آدرنالین خون کمک می کند .
تعاریف :
انعطاف پذیری (FLEXIBILITY):قابلیت عضلات و تاندونها برای كشیده شدن انعطاف پذیری نام دارد. در واقع انعطاف پذیری توانایی استخوانهای بدن در میزان حركت آنها در جهات مختلف حول مفاصل میباشد.
قدرت(STRENGTH):میزان توانایی عضلات برای اعمال نیرو در زمان كوتاه.
استقامت:(INDURANCE):میزان توانایی عضلات در انجام فعالیت گروهی در مدت زمان طولانی.
چالاكی(AGILITY):میزان توانایی فرد در تغییر دادن جهت حركت بدن بطور سریع.
تعادل(BALANCE):توانایی حفظ تعادل در وضعیت سكون و یا حركت.
سرعت(SPEED):توانایی حركت دادن بخش و یا تمام بدن بطور سریع.
حركات كششی(STRETCHING):حركات كششی بسیار ضروری و مفید میباشند انواع گوناگونی دارند كه به شرح زیر است:
- پویا(DYNAMIC): در این نوع حركات كششی عضلات نیز حركت دارند.شامل حركات آرام و كنترل شده ای میباشند كه به تدریج به سرعت و دامنه آنها افزوده میگردد. مانند بالا و پایین كردن دستها از ناحیه كتف. نباید آن را با حركات كششی بالستیك(BALLISTIC) اشتباه گرفت. حركات كششی بالستیك شدید بوده وهدف آن انجام حركات فراتراز دامنه حركت مفاصل و عضلات میباشد كه خطرناك بوده و انجام آن را توصیه نمی كنیم.
- ایستا(STATIC):بی خطر تر از بقیه میباشد. در این كششها در مفاصل حركت وجود نداشته و عضلات بتدریج كشیده میگردند. در واقع عضلات تا یك حدی كشیده شده و در همان وضعیت ثابت نگاه داشته میگردد (20-6 ثانیه). خود آن به دو نوع تقسیم بندی میگردد یكی حركات كششی ایستایی فعال مانند خم كردن و بالا آوردن پا از ناحیه كمر و بالا نگاه داشتن آن تنها توسط عضلات و دیگری حركات كششی ایستایی منفعل و یا غیر فعال مثلا همان مثال فوق اما نگاهداشتن پا در وضعیت ثابت با كمك دست و یا قرار دادن پا روی میز و یا گرفتن پا توسط فرد دیگر.
- ایزومتریك(ISOMETRIC):در این حالت همانند حالت حركات كششی ایستا حركت در مفاصل وجود ندارد. اما تفاوت آن این میباشد كه هرگاه عضله ای كشیده میگردد فرد سعی میكند نیروی مقاومی بر خلاف آن كشش اعمال كند مثلا در مثال فوق هنگامی كه پا بالا آورده میشود و روی میز قرار داده میگردد فرد به آرامی سعی میكند پای خود را به سمت پایین بازگرداند.
سرد كردن
در طول فعالیت شدید ورزشی عضلات 85% خون خارج شده از قلب را مصرف می كنند.حتی بعد از قطع تمرین قلب به كار خود ادامه می دهد تا انرژی مورد نیاز عضلات بازسازی گردد.میزان خون خارج شده از قلب در نهایت به میزان خون برگشتی به قلب از ریق سیستم گردش خون ارتباط پیدا می كند.خونی كه در اندام های پایینی وجود دارد مربئط به انقباضات عضلانی و حركات تنفسی بوده كه از طریق سیاهرگ ها به قلب برمیگردد.زمانی كه تمرین را قطع كردید هنوز خون در عضلات وجود دارد با وجود این اگر بعد از تمرین فعالیتی نداشته باشید انقباضات عضلانی مورد نیاز برای برگشت خون به قلب به حداقل می رسد و تجمع خون در اندام های تحتانی زیاد خواهد شد و باعث كاهش میزان خون برگشتی به قلب و احتمالا قطع سیكل قلبی می شود كه می تواند مشكلات جدی به بار آورد.سرد كردن همچنین یاعث پیشگیری از ناراحتی های عضلانی سرگیجه و كاهش فرآورده های بیوشیمیایی ناشی از خستگی می شود.بنابراین ضروری است مه بعد از پایان تمرینات به مدت 5 دقیقه یا تا وقتی كه ضربان قلب شما به زیر ضربه در دقیقه برسد آرام راه بروید.مدت زمان برگشت ضربان قلب به حالت طبیعی بستگی به شدت و مدت تمرین و میزان آمادگی جسمانی شما دارد.